Pod koniec 2019 roku dużo ważnych rzeczy działo się w związku z rynkiem kryptowalut w Wielkiej Brytanii. Po pierwsze, sędzia tamtejszego Sądu Najwyższego w swoim oficjalnym oświadczeniu uznał kryptograficzne aktywa za własność. Po drugie, brytyjski organ podatkowy HM Revenue and Customs opublikował nową wersję przewodnika dotyczącego opodatkowania kryptowalut.

Sędzia Sądu Najwyższego Wielkiej Brytanii: Aktywa kryptograficzne są własnością

Oświadczenie mówiące o tym, że aktywa kryptograficzne są własnością jest odczytywane jako sygnał, że w Wielkiej Brytanii w najbliższym czasie może dojść do uregulowania kryptowalutowego rynku. Nie jest tajemnicą fakt, że obecnie podmioty działające w tej branży na brytyjskim rynku muszą się zmagać z dużą niepewnością otoczenia prawnego. Komunikat wydany przez sędziego tamtejszego Sądu Najwyższego już dziś ma duże znaczenie dla jego stabilizacji, a być może jest zapowiedzią podjęcia dalszych kroków, które rozwiążą występujące problemy.

Sędzia Geoffrey Vos w swoim stanowisku wskazał, że przypisane kryptowalutom cechy, takie jak niematerialny charakter, decentralizacja czy uwierzytelnianie kryptograficzne, nie odbierają im wcale przymiotów własności. Konsekwencją takiego stanowiska jest przyznanie uprawnień do zarządzania cyfrowymi aktywami. Zdanie sędziego Vosa jest tym ważniejsze, że porządek prawny obowiązujący w Wielkiej Brytanii przyznaje wyrokom sądowym charakter źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym inne organy sądownicze mogą wprost korzystać z tego stanowiska w podejmowanych przez siebie decyzjach.

Nowa regulacja podatkowa kryptowalut na Wyspach

Bardzo ważne znaczenie dla rynku kryptowalut w Wielkiej Brytanii miała także w ostatnim czasie wydana w listopadzie ubiegłego roku nowa wersja przewodnika dotycząca ich opodatkowania. Co prawda już rok wcześniej organ podatkowy na Wyspach wydał taki przewodnik, ale wtedy spisane zasady dotyczyły wyłącznie osób fizycznych. W nowej wersji mają zastosowanie także do przedsiębiorców, w tym spółek.

HM Revenue and Customs wprowadza rozróżnienie na różne rodzaje tokenów, a w kwestii opodatkowania odnosi się wyłącznie do tokenów wymiennych, czyli obejmujących między innymi Bitcoin. Zupełnie pomija za to tokeny typu utility i security. Już  przy poprzedniej wersji podręcznika wywołało to krytykę ze względu na fakt, że wprowadzenie takich zasad nazewnictwa zrównuje tokeny z kryptowalutami. Wprowadza przez to spore zamieszanie, zwłaszcza że w innych krajach regulacje prawne idą w dokładnie przeciwną stronę. Tokenom utility i security ma jednak zostać poświęcona kolejna wersja przewodnika.

Opodatkowanie transakcji kryptowalutowych

Co wynika z tej opublikowanej w listopadzie ubiegłego roku? Przede wszystkim kryptowaluty w rozumieniu podatkowym nie są przez organ podatkowy Jej Królewskiej Mości uważane za pieniądz. Jednak wymienne tokeny przy pomocy których przedsiębiorstwo prowadzi swoje działania, podlegają opodatkowaniu. Dotyczy to między innymi ich kupna, sprzedaży i wymiany na inne zasoby, a także kopania.

Istotnym elementem z punktu widzenia systemu podatkowego jest to czy działalność podejmowaną przy ich pomocy można uznawać za handel. Z kolei skala wydatków, dochodów i zysków spółki zdecyduje o tym, w jakiej wysokości podatek należy uiścić. Chodzi tu o dochody z działalności operacyjnej, nie zaś działalności finansowej. To także odróżnia WIelką Brytanię od innych krajów próbujących uregulować z punktu widzenia podatków swoje rynki kryptowalutowe.

VAT na aktywa kryptograficzne

Co więcej, brytyjski fiskus wprowadza VAT na działalność w zakresie aktywów kryptograficznych, analogicznie do tego stosowanego w odniesieniu do firm prowadzących działalność polegającą na dostarczaniu towarów lub usług. Jak zwykle w przypadku tego podatku, podniesie on więc końcową cenę danego instrumentu, a dodatkowo każda transakcja kupna i sprzedaży musi być zgłoszona urzędnikom osobno, co zdecydowanie skomplikuje działania traderów posiadających rezydencję podatkową na Wyspach. Tym samym można stwierdzić, że wprowadzone regulacje raczej nie są zgodne z trendami obecnymi na świecie, w tym w Unii Europejskiej, a wręcz przeciwnie – idą w zupełnie innym kierunku.